.

ایرانیم زاده سرزمین شعر و گل و بلبل. ایرانیم مولودِ سرزمین پاک غزل‌های شیرین.

به شیرینی وصال عاشق و معشوق، به تلخی وقتِ هجران و جدایی. زاده‌شده در قلمروی چهار فصل سال. فصل گرم به وقت اولین پرتوی خورشید بر فراز بوستان گل کوکب. فصل سرد به گاه شکوفه‌دادن گل زعفران. ایرانیم. با رایحه‌هایی از جنس غزل و ترانه. با نُت‌های دلنشین؛ به زیبایی رقص‌های محلی. و چه موهبتیست غزل‌سرا بودن در سرزمین رایحه‌های شاعرانه. به دنیای غزل و شعر و طرب، پوئزیا خوش آمدید. در این دنیا برآنیم، تا رایحه‌های شاعرانه برای غزل‌های پسری آریایی پیشکش به بانوی عاشق بسازیم. رایحه‌هایی با نُت‌های اصیل و ایرانی.